Дар оғози асри XXI истилоҳи глобализатсия (ҷаҳонишавӣ) ва равандҳои глобализатсионӣ ҳамчун раванди муҳими ҳаёти иҷтимоӣ якбора вирди забонҳо шуд. Ва маълум гардид, ки глобализатсия раванди ҷаҳонии ҳамгироӣ ва ҳамгунсозии иқтисодӣ, сиёсӣ, фарҳангӣ ва динию мазҳабӣ мебошад. Ташаккули шабакаи ягонаи иқтисоди бозорӣ – иқтисодиёти 

Ин матни шаҷараи насабии олим ва мутафаккири бузурги Шарқ Мир Саййид Алии Ҳамадонӣ дар шакли асл ва баргардони он ба алифбои имрўзаи тоҷикӣ бо шарҳу тавзеҳоти зарурӣ  мебошад. Мо умедворем, ки маълумоти ин шаҷаранома барои муҳақкиқони осори ин орифи тавоно ва оммаи васеи хонандагон муфид хоҳад буд.

Дар сиёсати фарҳангсолории Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикис­тон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон эҳёи ҷашну маросими миллию динӣ ва нишон додани аҳамияти тарбиявию ахлоқии онҳо ҳамеша ҷойгоҳи махсус дорад. Ҷавҳа­ри манти­қии ин сиёсат аз он иборат аст, ки тамоми шаҳрвандони мамла­кат дар рафтори

Як ҷиҳати муҳими одоби рӯзадорӣ дар он аст, ки он ба вазъи саломатии инсон  таъсиргузор аст. Табиист, ки маҳдудият ҷорӣкардан дар қабули хӯрокворӣ боиси нороҳатии ҷисми инсон мегардад. Таъсири ин нороҳатӣ метавонад гуногун бошад ва ҷанбаҳои тиббии масъала ҳангоми муҳокимаи мавзӯи рӯзадорӣ ногузир ба миён меоянд.