Расми дунё дар ҳамин аст, онки омад рафтанист,

Баъди рафтан номи некат бар забонҳо монданист.

То тавонӣ халқро аз худ маранҷон бо сухан,

Онки болотар нишинад, охираш афтоданист.

Умри ҷонат гарчи умри Нӯҳ ҳам бошад вале,

Шишаи умри гиронам оқибат бишкастанист.

Дил мабанд бар моли дунё, моли дунё бевафост,

Хирқаи зар ҳам бипӯшӣ, симу зар нобурданист.

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

"Меҳвар"
-Бархӯрди тафаккури ҷавонон бо идеологияи бегона..
-Дар самти ташаккули тафаккури миллӣ ва маънавиёти солим.. чаро аҳли зиёи кишвар фаъолияти камранг нишон медиҳанд?!
-Муҳим ва мубрам будани шинохти ислом дар вазъияти кунунӣ...
-Хурофоту таассуб заминаи ифротгароӣ... Чаро ходимони дин дар ин маврид фаъол нестанд?!
Ин ва чанд саволу масъалагузорӣ бо Абдуллоҳи Қодирӣ, сардори шӯъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносии Маркази исломшиносии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар нашри навбатии барномаи "Меҳвар".

Барои аввалин бор дар таърихи Ҷоми миллатҳои Осиё се тими порсизабон - Шерони порсӣ", "Бабрҳои Порс" ва "Шерони Хуросон" ба марҳилаи як чаҳорум ниҳоӣ суъуд карданд.

Аҳли эҷоди сомонаи Маркази исломшиносӣ дар назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ин пирӯзиҳоро самимона шодбош мегӯяд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз нахустин рӯзҳои зимоми сиёсату роҳбарии ҷумҳуриро ба зимма гирифтан эҳёи тафаккуру дарки миллиро дар меҳвари сиёсати хеш қарор дода, асари «Тоҷикон дар оинаи таърих»-ро офариданд.