Даъво макун, ки бартарам аз дигарон ба илм,
Чун кибр кардӣ, аз ҳама нодон фурутарӣ!
Аз ман бигуй олими тафсиргуйро:
Гар дар амал накӯшӣ, нодон муфассарӣ.
Бори дарахти илм надонам ба ҷуз амал,
Бо илм агар амал накунӣ, шохи бебарӣ.
Илм одамият асту ҷавонмардиву адаб,
В-арна дуде, ба сурати инсон мусавварӣ.
Мардон ба саъю ранҷ, ба ҷое расидаанд,
Ту беҳунар куҷо расӣ, ар нафспарварӣ.
Умре, ки меравад ба ҳама ҳол, ҷаҳд кун,
То дар ризои Эзидӣ бину басар барӣ!
✍️Саъдии Шерозӣ.
Шуъбаи пажӯҳиши исломи муосир
