Натанҳо пизишкӣ, муҳандисӣ ва наққошӣ ҳунар аст, балки зистан низ худ ҳунар аст.
Ва дар ҳақиқат муҳимтарин ва дар айни ҳол мушкилтарин ва печидатарин ҳунаре аст, ки инсон таҷриба мекунад.
Ҳадафи ин ҳунар, анҷоми кори махсусе нест, балки ҳадафи он зиндагии шоёни таҳсин ва парвариши истеъдодҳои зотӣ аст.
Дар паҳнои ҳунари зистан, инсон ҳам ҳунарманд аст ва ҳам маҳсули ҳунар, ҳам пайкартарош аст ва ҳам санги мармар, ҳам пизишк аст ва ҳам бемор.
Бознашр аз китоби “Инсон барои хештан”
Эйрих Фром