Мақола

Ба ҳамагон маълум аст, ки ифротгароӣ имрӯз ба яке аз бемориҳои умумибашарии дарднок ва сирояткунанда табдил ёфтааст. Ин беморӣ умумибашарӣ ва дарднок аст, зеро ҳар фарди солимақли ҷомеаро нороҳат мегардонад. Ҳамзамон ин бемории мудҳиш сирояткунанда низ маҳсуб меёбад, зеро вай ба наслҳои  нави ҷомеа ба таври муттасил интиқол ёфта истодааст. Аз ин нуқтаи назар ин беморӣ хеле хатарнок ва даҳшатангез ба ҳисоб меравад ва бар зидди он муборизаи оқилона, нақшавӣ ва ҳадафмандона бурдан амали зарурӣ ва ногузир буда, кафили зиндагии орому осудаи аҳли ҷомеа дониста мешавад.

Иҷҳоз дар луғат ба маънои исқоти ҳамл ва ноқисулхилқат (нотамом) ва ё ноқисулмуддат (пеш аз вақт) партофтани ҷанин аст. Корбурди он дар истилоҳи шаръ низ аз ин маъно берун набудааст.

Сиёсатмадори маъруфи рус, нависанда, публисист ва журналист Александр Проханов, ки аз майдони сохтмони НБО Роғун дидан карда, пас аз бозгашт ба Москва дар рӯзномаи «Завтра» таҳти унвони «Парвози Роғун» («Рогунский взлет») мақола нашр намудааст. Публитсисти машҳур Александр Проханов дар мақолаи худ НБО-и Роғунро самари ниятҳои бузург ва қувваи бузурги ҳаётбахш номида, аҳамияти онро махсусан такд намудааст. Аз ҷумла, ӯ навиштааст, ки «НБО - и «Роғун» касро бо зебоӣ ва мураккабиаш тасхир мекунад. Ҳазорҳо коргар бо меҳнати шабонарӯзӣ ин зебоӣ ва тавоноиро бунёд мекунанд.

Мушоҳидаҳову баррасиҳои муҳаққиқон нишон медиҳад, ки дар сӣ соли охир раванди ба ҳунари филмсозӣ ворид гаштани мазмунҳои динӣ ва мазҳабӣ ва бо ин восита таблиғи фарҳанги динӣ ру ба афзоиш аст. Дар баъзе кишварҳо (назири ИМА, Фаронса, Русия ва Италия) бештар ба тарвиҷи андешаҳои давлатдорӣ, эҳтиром ба муқаддасоти миллӣ ва ҳофизаи таърихӣ аҳамият дода мешавад. Филмсозони ҳиндӣ, ки пешсафи ин самт дар Осиё шумурда мешаванд, кӯшиш мекунанд, ки дар бештари филмҳо маросимҳои ибодӣ ва анъанаҳои мазҳабиро низ фаромӯш накунанд.