ГУЛШАНИ АДАБ

ГУЛИ СУРХ

Рози дил мегуфтам, ар як маҳраме медоштам,
Шикваҳо мекардам аз ғам, ҳамдаме медоштам.

Дар шаби ҳиҷрон намешуд захми дил реши равон,
Гар зи васли як парирӯ марҳаме медоштам.

Меҳнати гетӣ ба талхӣ кай рабудӣ ҷони ман,
Бӯсае гар аз лаби исодаме медоштам.

Менашуд як лаҳза фориғ ёр аз ғамхориям,
Булҳавасосо на гар тоби ғаме медоштам.

Аз тамошои гули сурх аз чӣ мемондам ҷудо,
Гар ба каф, чун аҳли олам, дирҳаме медоштам!

❗Қалам гуфто, ки ман шоҳи ҷаҳонам,
Қаламкашро ба мақсад мерасонам.
Қалам гӯяд, ки асбоби шарифам,
Ба ҳар дасти зарифе ман зарифам.
Қалам гӯяд, ки инсонро азизам,
Ба дасти покдил афтам тамизам.
Қалам гӯяд, ки инсонро яроқам,
Яроқи иттифоқам ҳам нифоқам.
Агар афтам ба дасти ҳақшиносон,
Зи рӯи ҳақ кунам хизмат ба инсон.
Мусаххар бо сухан созам ҷаҳонро,
Намоям маҳрами дилҳо забонро.
Муҳаббатро, садоқатро сароям,
Ба ҳам пайванд ҷонҳоро намоям,
Намоям фарқ гулҳоро ман аз хор,

Воизон, к-ин ҷилва дар меҳробу минбар мекунанд,
Чун ба хилват мераванд, он кори дигар мекунанд.

Мушкиле дорам, зи донишманди маҷлис бозпурс:
Тавбафармоён чаро худ тавба камтар мекунанд?

Гӯиё бовар намедоранд рӯзи доварӣ,
К-ин ҳама қалбу дағал дар кори довар мекунанд.

Ё Раб, ин навдавлатонро бо хари худшон нишон,
К-ин ҳама ноз аз ғуломи турку астар мекунанд.

Эй гадои хонақаҳ, барҷаҳ, ки дар дайри муғон
Медиҳанд обею дилҳоро тавонгар мекунанд.

⚠️Ҳар кӣ дар дашти ҷунун бинад мани девонаро,
Кай шавад монанди Маҷнун ошно бегонаро?!

⚠️Ҳусни хубонро ҷило бошад нигоҳи ошиқон,
Эътиборе нест ин ҷо шамъи бепарвонаро!

⚠️Улфатӣ дорад хаёли мори гесӯяш ба дил,
Ганҷ бисёр аст, гӯё, хоки ин вайронаро!

⚠️Аз сари савдои зулфи ӯ чӣ сон созам гузар,
Эй фусунгар, бо кӣ мегӯӣ ту ин афсонаро?!

⚠️Бо нигоҳе кулбаи эҳзони мо обод кун,
Нест ҷуз мадди нигаҳ меъмор ин кошонаро.

⚠️То тавонӣ, дар нигористони чашмаш кун назар,
Эй басо афсун, ки бошад ин аҷоибхонаро!