ГУЛШАНИ АДАБ

Ёрӣ андар кас намебинам, ёронро чӣ шуд?
Дӯстӣ кай охир омад, дӯстдоронро чӣ шуд?
Оби ҳайвон тирагун шуд, Хизри фаррухпай куҷост?
Хун чакад аз шохи гул, абри баҳоронро чӣ шуд?
Кас намегӯяд, ки ёре дошт ҳаққи дӯстӣ,
Ҳақшиносонро чӣ ҳол афтод, ёронро чӣ шуд?
Лаъле аз хоки мурруват барнаёмад, солҳост,
Тобиши хуршеду саъйи боду боронро чӣ шуд?
Шаҳри ёрон буду хоки меҳрубонон ин диёр,
Меҳрубонӣ кай сар омад, шаҳриёронро чӣ шуд?
Гӯйи тавфиқу каромат дар миён афкандаанд,
Кас ба майдон дарнамеояд, саворонро чӣ шуд?

Бар сари болини беморон гузар,
З-он, ки ҳаст ин суннати хайрулбашар.

То тавонӣ ташнаро сероб кун,
Дар маҷолис хидмати асҳоб кун.

Хотири айтомро¹ дарёб низ,
То туро пайваста Ҳақ дорад азиз.

Чун шавад гирён ятиме ногаҳон,
Арши Ҳақ дар ҷунбиш ояд он замон.

Чун ятимеро касе гирён кунад,
Молик андар дӯзахаш бирён кунад.

Он, ки хандонад ятими хастаро,
Боз ёбад ҷаннати дарбастаро.

Ҳар кӣ асрорат кунад фош, ай писар,
Аз чунон кас дур мебош, ай писар.

Султон Маҳмуди Ғазнавӣ Аёз ном ғуломе дошт, ки дар аввал чӯпон буд.

Вақте дар дарбори Султон Маҳмуд кор мекард, ба василаи садоқати фавқулоддаи худ ба хоҷааш ва ақли расояш то ба мансаби вазирӣ расид.

Ӯ ҳамеша чоруқу пӯстини даврони камбағаливу ғуломии худро ба девори як хонааш, ки дар канори ҳавлӣ буд, овехта монда буд.

Ҳар рӯз субҳ ба он хона даромада, аз бадбахтиву тангдастии худ ёд меоварду баъд ба дарбор мерафт. Ў дари ин хонаро доим қулф мезад.

Сукут, адаб ва эҳтиром инсонро ҳар онҷо, ки равад, як султон хоҳад сохт .

Мавлоно