Ҷаҳони ноороми имрӯза ва равандҳои хатарзое чун ифротгароиву терроризм башариятро беш аз ҳар вақти дигар ба андешаву тааммул водор сохтааст. Зеро агар ба ин дардҳои ҷомеа ва равнадҳои носолиму сӯзанда даво бахшида нашавад, метавонад дар дарозмуддат тамоми тамаддуни ҷаҳониро нобуд созад. Бесабаб нест, ки ҳар рӯз дар гӯшаву канори олам садҳо конференсияву ҳамоиш ва мизи гирду вохурӣ барпо мешавад, ки ҳадафи ҳамаи ин тадбирҳо ҷустани роҳи наҷот ва сомон бахшидан ба рӯзгори ошуфтаи аҳли ҷаҳон аст.
