Бойгонии матолиб

Яке аз падидаҳои муҳиме, ки дар сарнавишти миллати тоҷик дар таҷрибаи ҷомеасозии навини тоҷик ҷойгоҳи мӯтабар дорад, бидуни тардид ин истиқлолияит сиёсӣ аст.

Тоҷикистони азиз 32-умин соли Истиқлолияти худро сипарӣ намуда истодааст. Агар таърихи Истиқлолияти давлатии мо зиёда аз чаҳоряк аср бошад, умри миллат ва таърихи давлатдории мо ҳазорсолаҳост. Мардуми мо ҳанӯз аз оѓози таърих мардуми соҳибватананду давлатсоз. Ниёгони арҷманди мо дар оѓоз ва саргаҳи давлатдорӣ қарор доштанд ва намунаҳои нахустини ҷомеаҳои мутамарказ ва давлатҳои муқтадири таърихиро барои башарият эҳдо карданд, аммо дар натиҷаи тохтутозҳои пайдарҳами аҷнабиён мардуми тоҷик як муддати тӯлонӣ аз идоракунии мустақилонаи давлатдории худ маҳрум монданд.