Бойгонии матолиб

Ҳикояи гург ва хар

Улоғ (хар) гуфт:
Ранги алаф қирмиз (сурх) аст!!!
Гург гуфт:
На сабз аст!!!
Бо ҳам рафтанд пеши султони ҷангал, яъне шер ва моҷарои ихтилофро гуфтанд...
Шер гуфт: Гургро зиндонӣ кунед. Гург гуфт:
Эй султон магар алаф сабз нест?
Шер гуфт: Сабз аст, вале далели зиндонӣ кардани ту, баҳс карданат бо улоғ аст...

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

ТАЪЛИМОТИ БРОНИСЛАВ МАЛИНОВСКИЙ ДАР БОРАИ МОҲИЯТ ВА ВАЗИФАИ ФАРҲАНГ

Бронислав Малиновский (1884-1942) як намояндаи пешбари антропологияи иҷтимоӣ (этнология, қавмшиносӣ)-и бритониёӣ аст, ки дар Полша (Лаҳистон) таваллуд шуда ва ба воя расидааст. Ба гумон аст, ки ягон каси дигар, ба истиснои Ҷ. Фрейзер, Ф. Боас ва А. Рэдклифф-Браун ба инкишофи назария ва амалияи этнография ва этнологияи умумиљаҳонӣ мисли ӯ чунин таъсири калон расонда бошад.

Бархезу ғанимат шумар ин як-ду-се дамро!

Дӯш аз дари майхона бидидем ҳарамро,
Май нӯшу бубин фусҳати майдони карамро!
Фармони хирад бар дили ҳушёр нависанд,
Хукме набувад бар сари девона қаламро,
Эй маст, гар афтӣ ба сари турбати шоҳон,
Муштоқи лаби чом биёбӣ лаби Ҷамро.
Пои ситам аз соҳати ҷон гард баровард,
Биншину ба май бознишон гарди ситамро!
Ҷангат хабари роҳи тараб доду зи пирон,
Бишнав сухани рост мабин пушти ба хамро!
Дар шиша гар аз май камие ҳаст зиён нест
Лекин ғами бисьёр бувад давлати камро.
Субҳ аст Камолу маю овози хуши най,

ИСТИҚЛОЛ-НЕЪМАТИ БЕБАҲОИ ТАЪРИХ. Ва ё сухане чанд дар мавриди нақши Пешвои миллат ва рушди устувори Тоҷикистон дар даврони Истиқлолияти давлатӣ

Чи тавсифе беҳтар дар сифоти истиқлолу озодӣ аз ин тазаккури муаллифи китоби «Тоҷикон дар оинаи таърих», посдору муаррифи анъанаҳои неки давлатдории мардуми тоҷик, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буда метавонад: «Озодӣ ва истиқлолият дар ҳар давру замон неъмати бебаҳо ва волои ҳаёти инсон, нишонаи барҷастаи симо ва ташаккули таърихӣ, кафили пешрафт, рамзи асолату ҳувият ва шарти бақои миллат ва пойдории давлат, мазҳари идеалу ормонҳои таърихӣ, шиносномаи байналмилалӣ, замонати ҳастии воқеӣ ва шарафу эътибори ҷаҳонии миллат

Иқтибос аз суханрониҳои Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон

Иқтибос аз суханрониҳои Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.

Бознашр аз саҳифаи Маҷаллаи дин ва ҷомеа

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

ДАР БАЁНИ ШАХСИ БАХИЛ

Як рӯз Расули Акрам (с) тавофи Каъба мекарданд. Диданд, ки шахсе даст дар ҳалқаи дари Каъба зада мегуфт: «Худовандо, ба иззати ин хона гуноҳи маро биёмурз».
Расул (с) аз ӯ пурсиданд:
-Гуноҳи ту чист?
гуфт: -Гуноҳи ман чунон бузург аст, ки васф карда намешавад.
Паёмбар гуфтанд:
-Гуноҳи ту бузург аст ё замин?
-Гуфт: гуноҳи ман.
-Боз гуфтанд: гуноҳи ту азимтар аст ё арш?
-Гуфт: гуноҳи ман.
Боз гуфтанд:
-Гуноҳи ту бузургтар аст ё Ҳақ Таъоло?
-Гуфт: Ҳақ Таъоло.