Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ба Президенти Ҷумҳурии Федеративии Бразилия Луис Инасиу Лула да Силва барқияи изҳори тасаллӣ ирсол намуданд

12 август Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Президенти Ҷумҳурии Федеративии Бразилия муҳтарам Луис Инасиу Лула да Силва барқияи изҳори тасаллӣ ирсол намуданд, ки дар он гуфта мешавад:

«Ҷаноби Олӣ,

Хабари суқути ҳавопаймои мусофирбар дар вилояти Сан-Паулуи Ҷумҳурии Федеративии Бразилия, ки боиси талафоти зиёди ҷонӣ гардид, моро сахт андуҳгин намуд.

МУҲИМТАРИН ДАСТОВАРДҲОИ ТОҶИКИСТОН ДАР ДАВРОНИ СОҲИБИХТИЁРӢ

Имсол мардуми шарафманди Тоҷикистон бо меҳнати шоиставу тафаккури волои сиёсӣ, маданӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоию фарҳангӣ 33-юмин солгарди Истиқлоли давлатии Тоҷикистонро бо дастовардҳои нодир ва руҳияи баланди худшиносиву худогоҳии миллӣ, ватандориву меҳанпарастӣ таҷлил менамоянд.

Истиқлолият воқеан, як калимаи муқаддас ва бузург мебошад, ки давлату миллатҳои гуногун солҳову асрҳо баҳри ба даст овардани он ҳар он чизе доранд харҷ намоянд, вале боз ноком мегарданд ва орзуҳои худро ба олами хомӯшӣ мебаранд.

ЗАРУРАТИ ҲИФЗИ ЛИБОСИ МИЛЛӢ ДАР ШАРОИТИ ТАҲОҶУМИ ФАРҲАНГӢ

Либос аз ҷумлаи ниёзҳои аввал ва асосии инсон, ба мисли манзил, хӯрок ва ғайра ба ҳисоб меравад. Он дар фарҳанги асили тоҷикӣ аз навъҳои гуногуни зиёде бархӯрдор аст. Ин гуногунӣ дар тамоми минтақаҳои Тоҷикистон ва тоҷикнишин дар байни табақаҳои гуногуни иҷтимоӣ бар ҳасби ҷойгоҳи иқтисодӣ, сиёсӣ, ҷинсӣ, иҷтимоӣ ва ғайра дида мешавад. Собиқаи фарҳанги ғании либоси мардуми тоҷикро бояд дар анъанаҳои пӯшиши мардумони минтақаҳои мухталиф ҷустуҷӯ кард.

ҲАР МИЛЛАТ АЗ ТАРЗИ ЛИБОСПӮШИЯШ ШИНОХТА МЕШАВАД

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таърихи 20 июни соли 2024 ба қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» дар таҳрири нав имзо гузоштанд. Дар банди 5-и моддаи 18 қонуни мазкур омадааст: «Шаҳрвандон ва шахсони ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон уҳдадоранд рукнҳои фарҳанги миллӣ, аз ҷумла забони давлатӣ ва пӯшидани либосҳои миллиро риоя намоянд. Воридот, фурӯш, тарғиби либосҳои ба фарҳанги миллӣ бегона, инчунин дар ҷойҳои ҷамъиятӣ пӯшидани чунин либосҳо манъ мебошанд».

МАФҲУМ ВА МОҲИЯТИ МЕРОС ДАР ҲУҚУҚИ ИСЛОМӢ

Мафҳуми мерос дар луғат ба маънои ирс аст, ки он масдари феъли вариса мебошад. Монанди виросатан, миросан ва ирсан. Ва маънои он интиқоли моликият аз шахси дигар бидуни шартнома аст. Инчунин, ба маънои алмаврус (ҳадякардашуда) низ омадааст; Ва маънои он мол ё чизе аст, ки аз майит ба меросбарони ӯ бо тариқи насаб ё сабаб интиқол меёбад. Ва шахсе, ки моликиятро бо сабаби ирс (мерос) соҳиб шудааст ворис номида мешавад. Ва лафзи ҷамъи он вараса, ворисун ва варос аст. Касе, ки ба воситаи мерос чизеро, соҳиб мешавад, он чизро моли мерос меноманд.

ЛИБОСИ МИЛЛӢ – РУКНИ МУҲИМИ МАВҶУДИЯТИ МИЛЛАТ

Тайи чанд моҳи охир дар шабакаҳои интернетӣ баҳсҳо дар мавзуи либоси миллии тоҷикон бошиддат идома ёфт, ки сабаби он дар мавъизаи се-чор нафар мулломаобҳои кишвари ҳамсоя – Ҷумҳурии исломии Афғонистон садо додани он, ки гуё дар Ҷумҳурии Тоҷикистони соҳибистиқлол сатри аврати занон нақз шуда бошад. Таҳлилҳо гувоҳӣ медиҳанд, ки ҳатто як андешаи беасос ва бедалел қодир аст авзои ҷомеаро ноустувор ва андешаи мардумро ба маҷрои носолим раҳнамоӣ намояд.

МУНОСИБАТИ ДАВЛАТ БА ДИН ВА ЭЪТИҚОДОТИ ДИНӢ: АРҶГУЗОРӢ БА АРЗИШҲОИ МИЛЛӢ ВА ДИНӢ

Пас аз қабул гардидани Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» (аз 20 июни соли 2024, № 2048) дар таҳрири нав дар васоити ахбори оммаи хориҷӣ хабарҳои иғвоангез, аз ҷумла вобаста ба сиёсати Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар самти пешгирии хурофот ва бегонапарастӣ, манъи ҳиҷоб ё пӯшидани либоси исломӣ, манъи таҷлили идҳои «Қурбон» ва «Рамазон», басташавии беш аз 1000 масҷиду мадраса ба назар расид.

МУШКИЛОТИ МУАРРИФИИ ИСЛОМ ДАР ҶАҲОНИ МУОСИР

Агарчи ислом дар сарзамини араб ба вуҷуд омада бошад ҳам, то имрӯз мардуми кишвару минтақаҳои зиёд аз Шарқ то Ғарб онро пайравӣ доранд ва аҳкоми меҳварии он: тавҳид, нубувват ва маъодро, новобаста аз мансубияти миллӣ, қабул доранд. Шояд то ҳол араб иддаои мулукият дар ислом дошта бошад, вале ин даъвоҳо ҳатто асоси динӣ надоранд. Чаро! Далели ин таъкиди Қуръон (сураи 49, ояти 13) бар ин аст, ки «Гиромитарини шумо назди Парвардигор парҳезгортарини шумост». Дар ин оят дини ислом меъёри бартариятро муайян кардааст.

Страницы

Яндекс.Метрика