Ҳакимеро пурсиданд:
- Чаро камбағалон нисбат ба сарватмандон бештар меҳрубону камтар (андаке) хасисанд?
- Ба тиреза нигар, ту чӣ мебинӣ?
- Мебинам, ки кӯдакон дар ҳавлӣ бозӣ доранд.
- Акнун бошад ба оина нигар. Дар он ту чӣ мебинӣ?
- Худро.
- Ана дидӣ. Ҳам тиреза ва ҳам оина аз шиша сохта шудааст, аммо агар каме нуқра илова карда шавад - аллакай танҳо худро мебинӣ.

Умари Хайём

Аз саҳифаи Хазинаи маърифат

Баробари боридани барфи аввал, баъзе аз одамони боҳавсала, шўх, зиндадил ва хушсалиқа имрўзҳо низ ба иҷрои бозии қадимии тоҷикӣ, яъне "Барфӣ" шурўъ менамоянд. Дар ҳар маконе, ки барф меборад, ҳатман ин бозӣ иҷро мегардад.

Баъзеҳо интизори боридани барфи аввал ҳастанд. Бархе қаблан омодагӣ мегиранд, ки кадоме аз наздикон ва ё дўстонашон хеле осон ба "доми барфӣ" гирифтор мешаванд. Тарзи баргузор намудани "барфӣ" имрўзҳо чунин аст.

Рӯзе ҳазрати Боязиди Бастоми (р) ба сафар баромаданд. Суннати ин шахс ҳамин буд, ки Ҳазрат аз кадом минтақае мегузаштанд аз бузургони ҳамон минтақа зиёратҳо анҷом медоданд. Ин дафъа ҳам вақте, ки ба шаҳре расиданд аз аҳли шаҳр пурсиданд: Дар шаҳри шумо касе ҳаст аз уламо фузало ва донишмандон ки ба зиёраташон рафта дуо гирем?
Аҳли шаҳр гуфтанд: Имрӯз дар фалон минтақа табибон ҳама якҷо ҷамъ омада бо якдигар машварат мекунанд ва ба беморон тавсияҳо медиҳанд. Ҳазрат дар ҳол ба он ҷо рафтанд бо табибон вохӯрданд ва ба онҳо савол доданд.
Барои бемории гуноҳ ягон давое ҳаст?

Берун аз ҳудуди кунунии Тоҷикистон қарор доштани як қисми минтақаҳои тоҷикнишин ноадолатии бузурге ҳаст, ки ҳангоми тақсимоти миллӣ-ҳудудии ибтидои асри ХХ миллати тоҷик бо он рӯ ба рӯ шудааст. Дар баробари ин, то ҳол ҳамсоядавлати мо – Қирғизистондар талоши он аст, ки қитъаҳоизаминҳои дар даврони Шӯравӣ ва пасошӯравӣ, бидуни ягон ҳуҷҷати расмӣ соҳибшуда ва ғасбнамударо ба соҳиби қонунӣ – Тоҷикистон барнагардонад.