Нуқтаи назаре вуҷуд дорад, ки нахустин гомгузори дунявият дар байни уламои исломӣ Шайх Алӣ Абдурозиқ (1888- 1966) аз Миср ба ҳисоб меравад. Вай махсусан баъди нашри  китобаш дар соли 1925 бо номи «Ислом ва принсипҳои идоракунӣ» (Ислом ва усул-ал-ҳукм) машҳур  гардид. Баъд аз чопи китоби мазкур дар олами ислом байни ислоҳотчиёну бунёдгароён баҳсҳои зиёде сурат мегирад. Ба сифати ҷазо  вай мавриди муҳокимаи Шӯрои уламои аъзами ал-Азҳар гардида, аз ҳуқуқи фаъолият маҳрум мегардад. Баъд аз як рӯзи ҳукми уламо хабарнигоре аз ӯ хоҳиш мекунад, ки идеяи асосии китобашро шарҳ диҳад.

Коргаре ба дорухона ворид шуд ва аз
доруфурӯш хоҳиш намуд:
- Оё Шумо равған (маз) барои обилаи даст ва харошаҳои даст, ки ҳангоми бо семент ва қум ки пайдо мешавад доред?
Доруфурӯш ғазабомез ба ӯ хандид ва гуфт:
- Ҳа, мо равған барои санг ва оҳан ҳам дорем.
Марди коргар, ки содда буд ба кинояи
доруфурӯш сарфаҳм нарафт гуфт:
- Оё Шумо метавонед ба ман сифати аълои мазро диҳед?
Доруфуруш гуфт:
- Ба мо фақат сифатҳои аъло ворид мешаванд.

4 декабр Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ ҷиҳати иштирок дар ҷаласаи навбатии Шӯро ва ҷаласаи пленарии 15-уми Ассамблеяи Парламентии Созмони Аҳдномаи амнияти дастҷамъӣ (АП СААД) ба шаҳри Москваи Федератсияи Россия ташриф оварданд.

Тибқи ривоятҳо аз замоне, ки одам офарида шуд, ба ў барои бунёди оила амр карда шуд ва бастани никоҳ аз шартҳои асосии он муайян гардид. Бастани никоҳ дар ҳама халқу қавмиятҳо бо анъанаҳои гуногун дида мешавад, ки мақсад аз он бунёди оила ва устувории ҷомеа ба ҳисоб меравад. Ин суннат ҳам дар аҳкоми осмонӣ ва ҳам дар омӯзаҳои башарӣ бо хусусиятҳои фарқкунандаи худ ҷой дорад. Аз ҷумла, дар сарчашмаҳои исломӣ баёни бастани никоҳ ва шартҳои он ба таври мушаххас асоси худро ёфтааст.