Рӯзи 19-уми майи соли ҷорӣ дар Федератсияи иттифоқҳои касабаи мустақили Тоҷикистон ҳамоиши омӯзиши китоби Бобоҷон Ғаффуров “Тоҷикон” баргузор гардид. Дар кори ҳамоиш олимону донишмандон, кормандони дастгоҳи марказии Федератсия, кумитаҳои соҳавӣ ва васоити ахбори умум иштирок намуданд.

Воқеан ҳам падидаи хуб аст,  ки Котиботи давлатии ИМА ба вазъи ҳуқуқу озодиҳои инсон дар тамоми гӯшаю канори ҷомеаи башарӣ таваҷҷуҳ зоҳир намуда, хостори ҳар чӣ бештар таъмин гардидани  он ҳуқуқу озодиҳо дар дилхоҳ кишвари ҷаҳон мебошад. Бисёр хуб мебуд, ки зимни баҳогузорӣ ба вазъи динӣ дар ин ё он кишвар воқеъбинии бештар зоҳир карда мешуд. Дар ин самт маълум мегардад, ки  баҳо додан ба вазъи динӣ дар кишварҳои ҷаҳон, алалхусус Тоҷикистон на воқеъбинона, балки дар асоси маълумотҳои ѓайрисаҳеҳ ва муѓризона сурат мегиранд.

Давомаш Это государство функционирует в мире, где живет свыше одного миллиарда мусульман, и оно «действует на международной арене с учетом данного факта»1. В рамках данной исследовательской парадигмы возможны различные трактовки. В период СССР официальной была социалистическая модель, в рамках которой свобода вероисповедания сопровождалась активной атеистической пропагандой со стороны всех государственных и общественных институтов, она постепенно должна была привести к тому, что религия должна быть изжита и заменена коммунистической моралью и ценностями.

Пеш аз он ки ба масъалаи даст задани соҳибкорон ба эҳтикор (баланд кардани нарху наво вобаста ба мавсим) сухане гуфта бошем, сараввал аз зоҳирпарастию хуруфотпарастии худ тафаккуре карда бошем. Халқи тоҷик ҳамчун халқи созанда, бунёдкунанда, тамаддунофар, посдорандаи арзишҳои динию миллӣ муаррифӣ шудаанд, аммо, мутаассифона то ба ҳол баъзеҳо аз зоҳирпарастию хурофопарастӣ, зиёдаравию исрофкорӣ даст накашидаанд, ки ин ҳама ҳам дар омӯзаҳои динӣ ва ҳам дар баёнияҳои башарӣ манъ шуда, амали зишт баён шудаанд.