Қисми II

Ҳаким Тирмизӣ

Муҳаммад ибни Алӣ Ҳаким Тирмизӣ асосгузори силсилаи «ҳакимия»-и тасаввуф мебошад, ки дар тасаввуфи хуросонӣ ҷои намоёнро ишғол менамояд. Абдураҳмони Ҷомӣ гуфтааст, ки Ҳаким Тирмизӣ аз зумраи кибори машоих ва суфиёне мебошад, ки бо арбобони бузурги тасаввуф, ба мисли Абу Тӯроби Нахшабӣ, Аҳмад Хизрия, Ибн Ҷило сӯҳбат намудааст.

Имрӯзҳо дар баробари кибертерроризм хатари дигаре ҷомеаи фарҳангии тоҷикро таҳдид мекунад, ин хатар паҳни синамоҳои беохири туркӣ мебошад. Масъулини соҳа холигиҳои фазоро аз ҳисоби филмҳои бегона пур мекунанд. Дуруст аст, ки санъат худиву бегонагӣ надорад, чизи хуб ҳамеша тамошобин дорад. Аммо набояд зарарҳои санъатҳои бегонаро ба факрҳанги худӣ нодида гирифт. Ин дар ҳолест, ки чанд муддат пеш бо пешниҳоди “Тоҷикфилм” тамошо ва паҳни филмҳои “Ҳомиён”, “Водии гургон” “Хаёлҳои сабз” ва ғайраҳо мамнӯъ эълон шуданд.

Имрӯз дар ҷаҳони Ислом як қатор ҳаракатҳои ифротгароии дар заминаи эътиқоди динӣ амалкунанда арзи ҳастӣ доранд, ки аз ҷониби қудратҳои ҷаҳонию минтақавӣ бо мақсади пиёда сохтани манофеи геосиёсӣ ва геоиқтисодиашон дар кишварҳои Осиёи Марказӣ, аз ҷумла Тоҷикистон, интиқол ёфтаанд. Яке аз чунин ҷараёнҳои сиёсӣ-динӣ ҳаракати салафияи ифротӣ мебошад, ки дар зери шиори «исломи ноб» баромад карда, мехоҳад мувозинати динию мазҳабӣ, идеологӣ, вазъи сиёсӣ ва суботу амнияти ҷомеаро ба манфиати қудратҳои ҷаҳонию минтақавӣ вайрон созад.

Нурулҳақов Қамар  - мудири шуъбаи исломи муосири Маркази исломшиносӣ дар назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  бо сокинони ноҳияҳои Абдураҳмони Ҷомӣ, Хуросон, Ёвон, Норак ба мақсади иҷрои дастуру супоришҳои Роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷиҳати тақвияти корҳо дар самти тарбияи ҷавонону наврасон дар рӯҳияи худшиносиву ватандӯстӣ, ҳифзи худогоҳии миллӣ, арзишҳои олии инсонӣ, идомаи анъанаҳои неки бунёдкориву созандагӣ ва таҷлили сазовори ҷашни бузурги миллӣ 30-солагии Истиқлолияти давлатӣ вохӯриҳо доир намуданд.