Рушди фарҳанги миллӣ – вазифаи муқаддас

Фарҳанг асоси шинохти миллат ва давлат аст. Халқи тоҷик ҳамчун яке аз халқҳои қадиму мутамаддини ориёинажод бо доштани фарҳанги хоси худ, ҳамеша суннатҳои аҷдодии худро эҳтиром ва нигоҳ медорад.

ОИД БА ПРИНСИПИ ВОЛОИЯТИ КОНСТИТУТСИОНӢ

Омилҳо ва решаҳои ташаккули гурўҳҳо ва ҳизбу ҳаракатҳои идеологӣ-сиёсии исломӣ

Даҳсолаҳои охир дар ҷаҳони муосир ҳизбу ҳаракатҳои идеологӣ-сиёсии исломӣ ва ташкилотҳои экстремистию терористии зиёде созмон дода шудаанд. Ин ҳизбу ҳаракатҳо ва созмонҳо дини мубини исломро меҳвари фаъолияти хеш сохта, даст ба корҳое мезананд, ки аз назари шариат ва ақли солим қобили қабул нест.

КОНСТИТУТСИЯ ВА ТАБИАТИ ҲУҚУҚИИ ОН

1. Конститутсия: мафҳум, моҳият ва мақоми он.

МАФҲУМ ВА НАВЪҲОИ ЛИБОС ДАР ҚУРЪОНИ КАРИМ

Либос яке аз ихтирооти қадимтарини инсон аст. Дар байни ёдгориҳои давраҳои охири палеолитӣ тарошкордҳои сангӣ ва сӯзанҳои устухонӣ ёфт шудаанд, ки бо онҳо пӯст метарошиданд ва либос медӯхтанд. Дар баробари пӯст, барг, алаф, пӯстлохи дарахт низ ҳамчун либос истифода мешуданд. Шикорчиён ва моҳигирон барои либос пӯсти моҳӣ, рӯдаи ҳайвоноти баҳрӣ, пару пӯсти паррандагонро низ истифода мебурданд. Инсон дар давраи неолит санъати ресидан ва бофтанро ёд гирифта, барои тайёр намудани либос нахи растаниҳои худрӯйро ба кор мебурд.

ДОНИШ – АСОСИ ПЕШРАФТИ ҶОМЕА

Дар тӯли таърих башариятро ҳар чӣ беҳбуде ва пешрафте шудааст, маҳз, бо шарофати дониш будааст. Донистани ашёю ҳаводиси рӯзгор, донистани хубу бад, зарару фоида, дӯсту душман, муҳити зиндагӣ, сирру асрори табиат ва ҳазорҳо-ҳазор раванду ҳодисаҳое, ки инсонро дар тӯли зиндагияш дунболагирӣ менамоянду ба ҳаёти инсон дар ин ё он шакле таъсиргузоранд, ҳамеша ҳадафи тафаккури инсон қарор доштанд. Ҳар чӣ бештар огоҳӣ аз онҳо ба ҳамон андоза худи инсонро хушҳолу зиндагии ӯро сабуку гуворо сохтааст.

Амрҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

АМРИ
ПРЕЗИДЕНТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН
Абдуфатоҳзода Гулҷаҳон Абдуфатоҳ бо сабаби ба нафақа баромадан аз вазифаи сардори раёсати рушди иҷтимоии Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон озод карда шавад.
Президенти
Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон
ш. Душанбе
16 августи соли 2024
№АП-615

ИТОАТ БА ПОДШОҲ АЗ НИГОҲИ АБУЛҚОСИМ ҲАКИМИ САМАРҚАНДӢ

Абулқосим Ҳакими Самарқандӣ аз шогирдони мутакаллими тавоно ва зубдаи донишмандони Мовароуннаҳр дар мабоҳиси ақлӣ Абумансури Мотуридӣ (870-944) ва дар баъзе сарчашмаҳои қадимтар аз муосирон ва ҳамдаврони худи вай будааст, вале бо вуҷуди ин ӯро аз уламои насгарои ҳанафӣ донистаанд. «Ас-Саводу-л-аъзам»-и ӯ дар доираи фиқҳи ҳанафӣ яке аз муътабартарин осори фиқҳӣ дар ҳавзаи фиқҳии Мовароуннаҳр дар замони Сомониён буда, то ин ҷониб ҳамчун сарчашмаи муфид истифода мешавад.

Страницы

Яндекс.Метрика