Терроризм ва экстремизм яке аз зуҳуроти номатлуби ҷомеаи ҷаҳонӣ ба шумор рафта, боиси ба миён омадани оқибатҳои нохуш, таҳдид ё истифодаи зӯроварӣ, расондани зарари вазнини руҳонию ҷисмонӣ, таҷовуз ба ҳаёти инсон, бенизомӣ, тағйири сохти конститутсионии кишварҳои ҷудогона, ғасби ҳокимият, барангехтани низои миллӣ, иҷтимоӣ ва динӣ гардидааст.

Муҳимтарин вазифаи волидайн таълим ва тарбияи фарзандон ба ҳисоб меравад. Дар тарбияи фарзандон ва ба воя расонидани насли нерӯманду солим модар нақши меҳвариро иҷро менамояд. Зеро тарбияи дурусти фарзандон дар ҳаёти минбаъдаи онҳо аҳамияти бузург дошта, бисёре аз изтироботи фикрӣ, таҳаввулоти ҳаёт аз дуруст тарбия намудани онҳо вобастагӣ дорад. Ҳамчунин, фарзандон нисбати падару модари худ ҳуқуқу уҳдадориҳо доранд. Падар набояд дар тарбияи фарзандон беаҳамиятӣ намояд ва аз кору рафтори онҳо бехабар бошад.

Чтобы понять кризис в Афганистане, необходимо понять реальность этой страны с внутренней точки зрения, особенно конфликт интересов конфликтующих групп, с точки зрения влиятельных стран региона, особенно Пакистана и Ирана, и за его пределами, особенно США, Великобритания, Россия и Китай должны быть признаны с научной точки зрения. При глубоком, реалистичном и дальновидном понимании можно проводить реалистичную и практическую внешнюю политику в отношении Афганистана, исходя из национальных и государственных интересов.

Нақши дин дар ҳаёти ҷомеаи муосир дар шароити рушди равандҳои ҷаҳонӣ, аз қабили ҷаҳонишавӣ ва минтақагароӣ, башиддат меафзояд, аммо ин ҳодисаи нав нест. Муаррихон хуб медонанд, ки афзоиши якбораи омили динӣ дар ҳаёти ҷомеа дар давраҳои тағйиротҳои инқилобӣ ва дигаргуниҳои куллии таърихӣ дар ҳамаи давраҳои гузаштаи таърихи башарият ба назар мерасад. Барои марҳилаи ҳозираи таърихи инсоният, ки рӯйдодҳои сарнавиштсоз ва дигаргуниҳои фундаменталиро ҳамроҳ дорад, низ ҳамин гуна пурзӯршавии нақши омили динӣ дар ҳаёти ҷамъият хос мебошад.