Аби Яҳё Суҳайб ибни Синон мегуяд: аз пайғамбари Худо, салла-л-Лоҳу алайҳи ва саллам, шунидам, ки мегуфт: “аз корҳои муъмин дар таъаҷҷуб ҳастам, чун тамоми корҳояш ба манфиати ӯст, ки ин танҳо хоси муъмин аст. Агар фараҳу шодие ба муъмин ояд ва ӯ шукргузор бошад, шукргузорияш сабаби ба даст овардани ризоияти Офаридгораш мебошад. Агар зарару мусибате расад ва ӯ сабр кунад, аҷри сабраш низ ризоияти Парвардигораш аст.”.
Мо дар шабақаҳои иҷтимоӣ
