Ҳар гоҳ дар бораи ба миён омадани консепсияи ваҳдати миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон баъд аз пошхӯрии Иттиҳоди Шӯравӣ сухан доир шавад, марҳилаи оғози расидан ба истиқлолияти давлатӣ пеши назар меояд. Дар солҳои 80-90-ум асри ХХ дар заминаи бӯҳрони ҷанги Афғонистон ва суст шудани пояҳои идеологияи давлатӣ на танҳо дар байни пайравони ислом, балки дар миёни муътақидони дину мазҳабҳои амалкунандаи дигари ҷомеаи шӯравӣ ҳам як ривоҷу равнақи бесобиқаи боло рафтани сатҳи таъсири ҷаҳонбинии динӣ шиддат гирифт.

Сардори шуъбаи пажуҳиши исломи муосир Нурулҳақов Қамар дар Симпозиуми байналмилалии Имоми Аъзам Абуҳанифа (р.а.), ки рӯзҳои 19-20 июли 2019 дар шаҳри Кобули ҶИА бо шукӯҳи хосса бахшида ба 1320 солагии пешвои мазҳабии аксари мусулмонони ҷаҳон баргузор гардид, ширкат ва маърӯза намуд. Дар маърӯза, ки «Таҳаммулпазирӣ - ҷавҳари таълимоти каломӣ-фиқҳии Имоми Аъзам Абуҳанифа» ном дошт, ҷанбаҳои гуногуни таҳаммулпазирӣ дар афкори Имоми Аъзам ва мазҳаби таҳаммулгарои ҳанафия баррасӣ ва баёни худро ёфтанд.

Ҳамоиши Созмони Машварати ҳамкорӣ ва тадбирҳои боварӣ дар Осиё, ки 15 июни соли 2019 дар Душанбе баргузор гардид, бегумон пойтахти кишвари моро ба майдони бузурге барои ҷустуҷӯи роҳу усулҳои тақвияти ҳамкорӣ ва ҳалли мушкилоти асосӣ дар сатҳи ҷаҳонӣ ва қитъаи Осиё мубаддал сохт. Бо назардошти сатҳи баланди иштирок ва ҳамкории кишварҳои аъзо, инчунин муносибати дӯстона ва боэътимод дар байни онҳо метавон гуфт, ки Тоҷикистон бо кишварҳои аъзои созмони Машварати ҳамкорӣ ва тадбирҳои боварӣ дар Осиё на танҳо дар сатҳи сиёсӣ, балки бо истифода аз имкониятҳои гуногун ҳамгироии васеи инфрасохтории минтақавиро низ ба роҳ мондааст.

Дар оғози асри XXI истилоҳи глобализатсия (ҷаҳонишавӣ) ва равандҳои глобализатсионӣ ҳамчун раванди муҳими ҳаёти иҷтимоӣ якбора вирди забонҳо шуд. Ва маълум гардид, ки глобализатсия раванди ҷаҳонии ҳамгироӣ ва ҳамгунсозии иқтисодӣ, сиёсӣ, фарҳангӣ ва динию мазҳабӣ мебошад. Ташаккули шабакаи ягонаи иқтисоди бозорӣ – иқтисодиёти