ГУЛШАНИ АДАБ

❗Биё, к-имрӯз моро рӯзи ид аст,
Аз ин пас айшу ишрат бар мазид аст!
Бизан дасте, бигӯ, к-имрӯз шодист,
Ки рӯзи хуш ҳам аз аввал падид аст!
Чу ёри мо дар ин олам кӣ бошад?!
Чунин иде ба сад даврон кӣ дидаст?!
Замину осмонҳо пуршакар шуд,
Ба ҳар сӯйе шакарҳо бардамидаст!
Расид он бонги мавҷи гавҳарафшон,
Ҷаҳон пурмавҷу дарё нопадид аст!
Муҳаммад боз аз миъроҷ омад,
Зи чорум чарх Исо даррасидаст!
Ҳар он нақде, к-аз ин ҷо нест, қалб аст,
Мае, к-аз ҷоми ҷон набвад, палид аст!

Бахшида ба рӯзи Фирдавсӣ
ва Шоҳномаи шоҳонааш

Чу бунёди миллат ба ҳангома нест,
Бидуни нассу мадрак ин нома нест.
Назар кун ба асноду ақлу далел,
Намо гуфтаи бедалелро ту вел.
Ягон нуктааш бе асоснома нест,
Басо нома ҳамсанги Шаҳнома нест.

- - - -

Онҳо, ки талабгори Худоед, Худоед!
Берун зи шумо нест, шумоед, шумоед!
Чизе, ки накардед гум, аз баҳри чӣ ҷӯед,
В-андар талаби гумшуда аз баҳри чароед?
Исмеду ҳуруфеду каломеду китобед,
Ҷибрили аминеду расулон шумоед.
Дар хона нашинед, магардед ба ҳар сӯ,
Зеро ки шумо хонаву ҳам хонахудоед.
Зотеду сифотеду гаҳе Аршу гаҳе фарш,
Дар айни бақоеду муназзаҳ зи фаноед.
Хоҳед бубинед рӯҳ андар рӯҳи маъшуқ,
Зангор зи ойина ба сайқал бизудоед.
Ҳар разм, ки Мавло бисарояд ба ҳақиқат,

❗Соқиё бархезу дардеҳ ҷомро,
Хок бар сар кун ғами айёмро.
Соғари май бар кафам неҳ то зи бар,
Баркашам ин далқи азрақ фомро.
Гар чи бадномист назди оқилон,
Мо намехоҳем нангу номро.
Бода дар деҳ чанд аз ин боди ғурур,
Хок бар сар нафси нофарҷомро.
Дуди оҳи синаи нолони ман,
Сухт ин афсурдагони хомро.
Маҳрами рози дили шайдои худ,
Кас намебинам зи хоссу омро.
Бо дилороме маро хотир хуш аст,
К- аз дилам як бора бурд оромро.
Нангарад дигар ба сарв андар чаман,
Ҳар ки дид он сарви сим андомро.