❗Гар хуфтаӣ бедор шав, мастӣ макун ҳушёр шав, Бар даргаҳи Ҷаббор шав, эй дил, даме бедор шав! Бо дил бигуфтам ҳар саҳар, эй аз қиёмат бехабар, Бархезу бар олам нигар, эй дил, даме бедор шав! Бархез вақти субҳудам, дар роҳи масҷид мон қадам, То шод бошӣ рӯзи ғам, эй дил, даме бедор шав! Бархезу кори худ бисоз, роҳат чу дур асту дароз, Аз молу мулки худ маноз, эй дил, даме бедор шав! Ин молу мулки ин ҷаҳон, судат надорад он замон, Лек дармони ба ҷон, эй дил, даме бедор шав! Чандин ҷавонон нозанин, рафтанд дар зери замин, Бовар надорӣ рав бубин, эй дил, даме бедор шав!

То абад дар авҷи қудрат зистан,
Мулки ҳастиро мусаххар доштан.
Бар ту арзонӣ, ки моро хуштар аст
Лаззати як лаҳза модар доштан.
Фаридун Муширӣ

Шукри буданат, модар!
Рӯзат муборак!

Масъули сомона: Абдуллоҳи Қодирӣ

Модарону бонувон ва хоҳарони азиз!

Ҳамаи шуморо ба ифтихори ҷашни мубораку фархундаи Рӯзи модар, ки ҳар сол дар рӯзҳои нахустини фасли зебои баҳор таҷлил мегардад, сидқан шодбош мегӯям.

Ба ҳар яки шумо, пеш аз ҳама, саломатӣ, хушбахтии оилавӣ ва рӯзгори ободу босаодат орзу менамоям.

Ба оғози баҳор ва давраи омодагӣ ба Наврӯз рост омадани Рӯзи модар рамзи ҳамоиши ду неруи бузурги зиндагиофар аст.

Зеро агар Наврӯз оғози эҳёи табиат бошад, зан – модар офарандаи ҳаёти инсонӣ мебошад.

Солҳои 1318 дар оилаи форс - тоҷик ва дар маҳаллаи «Қасри Орифон»-и Бухоро таваллуд шудааст. Хонаводаи Баҳоуддини Нақшбанд ба нақш бастани нақшҳои мусаввар дар порчаҳои кимхоб машғул буда, аз ҳамин сабаб касби нақшбанд ба вай мансуб будааст. Баҳоуддини Нақшбанд ба деҳқонӣ низ шуғл дошта, дар замини худ ҷаву мош кишт мекард.